het Weten in je hart

laatste woorden Etty 8-43

laatste woorden Etty 8-43
Maar ja, dit kan ik toch zomaar niet zeggen tegen die jonge vrouwtjes met hun zuigelingen, die in een kale goederentrein waarschijnlijk regelrecht de hel in zullen gaan rijden. En men zou weer aankomen met het: 'Jij hebt makkelijk praten, jij hebt geen kinderen', maar dat heeft er waarachtig niets mee te maken. Er staat een woord geschreven waaruit ik steeds weer nieuwe krachten put. Is het niet ongeveer zo: 'Wanneer ge Mij liefhebt, moet ge Uw ouders verlaten'?
Gisterenavond, toen ik er weer zwaar mee te kampen had om niet onder te gaan in een medelijden met m'n ouders, dat me volkomen lam zou leggen als ik eraan toegaf, zag ik ook dit in deze woorden: men mag niet zozeer opgaan in verdriet en zorg voor de eigen familie dat men daarom voor de naaste geen aandacht en liefde meer over heeft. Ik groei steeds meer naar het besef toe dat de liefde tot iedere toevallige naaste, tot ieder evenbeeld Gods uit zou moeten stijgen boven de liefde tot de bloedverwanten. Begrijpen jullie me hier alsjeblieft niet verkeerd. Men zegt wel dat dit tegennatuurlijk is - ik merk dat dit nog veel te moeilijk voor me is om over te schrijven, terwijl het toch zo eenvoudig is om het te beleven.

Etty Hillesum

7-9-43 afscheid van Etty

Het zal me niet gemakkelijk vallen jullie dit alles te vertellen. Het is allemaal zo plotseling, zo onverwachts gekomen. Vreemd, nu nog onverwacht, nu nog plotseling, terwijl we toch allemaal sinds tijden bereid en gereed zijn. Zo was het tenslotte ook, zij was gereed en bereid. En helaas, ze is dan ook gegaan.

Voor Etty was het een zeer onvoorzien feit, daar zij niet met haar ouders wilde reizen en liever vrij van druk van familiebanden zich aan deze nieuwe ervaringen wilde overgeven. Voor haar was het als het ware een klap op 't hoofd, die haar dan ook letterlijk neervelde. Binnen het uur had zij zich echter hersteld en zij stelde zich op de nieuwe situatie met bewonderenswaardige snelheid in.
En zo gingen eerst de ouders en Mischa treinwaarts. En tenslotte kruide ik een welgevulde rugzak, een reismandje met eraan bungelende eetnap en drinkbeker naar de trein. En daar betrad zij de transportboulevard. Vrolijk pratend, lachend, een aardig woord voor ieder die op haar weg kwam, vol tintelende humor, misschien wel een tikje weemoedige humor, maar echt onze Etty., zoals jullie haar allemaal kennen.
Een van onze leiders kwam nog even afscheid nemen en verklaren dat hij alle argumenten had aangevoerd, echter tevergeefs. Etty dankte hem. En of ik jullie dan maar wilde vertellen hoe alles was gegaan.
In wagon no. 1 zie ik moeder, vader H. en Mischa instappen. Etty komt in wagon no. 12 terecht, nadat ze een goede kennis in wagon no. 14 had opgezocht die er op 't laatst nog werd uitgehaald. Daar gaat de trein weg, een schrille fluit en de 1000 'transportfahigen'zetten zich in beweging. Nog een flits van Mischa die uit een spleet van goederenwagon 1 zwaait en dan bij no. 12 een vrolijk daaaaag van Etty en weg zijn ze.
Weg is ze. Daar staan wij beroofd, maar niet met lege handen.

Jopie Vleeschouwer

Ja, helaas het laatste stuk van Etty. Wat ze beschrijft was eigenlijk nog een belangrijke innerlijke overwinning, het vrijkomen van de familiebanden. En dan zorgt het lot ervoor dat ze juist met haar familie de laatste reis moet maken. 

Ik vond het heerlijk uit haar dagboek te citeren, zo'n bijzonder mens dat ze was, zo snel haar innerlijke transformatie, wat ze hierover gedeeld heeft. Zo puur, waarlijk doorleefde wijsheid, echte Liefde die vrijgekomen was. 
Een inspiratie voor alle tijden voor alle zielen die onderweg zijn voor wie het gaat om de innerlijke weg. 
Ik hoop dat ze ook voor jou een inspiratie mocht zijn. 

lieve zonnetjesgroet Kagib

25-12-2010 Lichtgeboorte

25-12-2010 LICHTGEBOORTE

lieve jij

En toen was het Licht geboren.
Zoooo kwetsbaar.
Niet het Licht maar wij in het ontvangen in het ons openen voor dit Licht.
Voor de inwerking voor t zo anders voelen en beleven.
Alles zo anders.
Door het Licht heen de wereld in kijken.
Alles zien in dit Licht.
Alles komt in n ander licht te staan,
krijgt n andere belichting.
Een feestelijk gevoel in dit Licht.
Lichte blijheid.
Een voelen in je hart ja dit is Het.
Dit is het Licht. :)))

Nu mag je het koesteren.
Nu mag je jezelf koesteren in dit Licht.
Je laten doorstralen door dit Licht.
Je laten verwarmen door dit Licht.
Je meer en meer laten vervullen in het je meer en meer openen voor dit Licht.

Ja het Licht is geboren.
De Liefde is geboren.
Je Weet het.
Je voelt het.
Maar de wereld om je heen weet t niet.
En daarin een voelen jezelf zo kwetsbaar.
Zo anders zijn in dit beleven.
Dat alles anders geworden is.

Maar het Licht is er voor jou.
Het Licht is voor jou gekomen.
Het Licht is nu in jou gekomen.
Het Licht kan nu bij jou naar binnen stromen.

Blijf in het Licht.
Verbinding houden met t Licht.
In jezelf.
In je hart.
Zo dat t je Kracht mag geven.
Zodat het je het ware Licht mag geven op je weg.
Licht op het Pad dat je gaat, elke stap die je maakt.
Zodat het in je mag groeien je meer en meer mag dragen
jezelf hierdoor gedragen voelen.

Het Licht is geboren.
Het Licht is door jou heen op aarde gekomen.
Nog heel pril deze geboorte.
Zachte lieve ogen die als nieuw de wereld in kijken.
Met deze ogen zal waarlijk alles als Nieuw worden.
Dan is het waarlijk feest.
Overal waar deze geboorte plaats heeft mogen vinden.
In de mens.
Dan is het waarlijk een feest van  het Licht dat meer en meer alles en iedereen in het Licht mag zetten, voor wie het kan ontvangen.

lieve Licht groetjes Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/t-5bq5f5jDHq

4-5-2008 Gustav afsluiting

4-5-2008 GUSTAV AFSLUITING

Na de lezing lekker even naar buiten geweest, stuk gewandeld lekker op bankje gezeten, gedeeld, en gewoon lekker genoten van de stilte van alles, kabbelend watertje.
Toen ging de gong weer was t etenstijd. Ojee we moesten wel van ver komen, leek eerst ook dat we niet langs elkaar konden zitten maar toen was er ineens een hele tafel vrij. Dat wordt altijd wel goed verzorgd t eten algemeen de vormgeving, organisatie van alles. Nog wat gedeeld met mede-tafelgenoten dat Gustave Meyrink toch wel bijzonder mens was, in die tijd, alles wat hij onderzocht had.
Toetje was helaas afgelast, buiten kregen we koffie. Lekker in t zonnetje gaan zitten. Toen kwam n oude bekende erbij zitten. Ben periode heel intensief met haar omgegaan. Zij had ook beetje ander beeld van de School laten zien, wat minder formeel. Ben ook vaker bij haar op bezoek geweest, blijven logeren.
Maar uiteindelijk dan toch, dat ik dan niet meer in de School zit, al langere tijd een bepaalde afstand. Energie die er toch vaker is, dat je dan niet meer op t Pad zit of zo. Gedeeld over waar ik mee bezig was, maar t kwam niet echt aan, kwam niet binnen leek het. Jammer.
Bij de afsluiting van de dag sprak ik haar hier op aan en toen werd t allemaal wel wat ruimer opener, met zijn drietjes uitgebreid over van alles gedeeld. Zo was er toch nog n fijn afscheid. :) Maar toch die energie is er wel snel dat de School voor alles staat,de School het is en ja ieder mag zijn weg gaan maar komt eropneer dat je dan toch uiteindelijk bij de School moet uitkomen. Dat er dan toch n groepsenergie is waarin de echte innerlijke zelf-autoriteit verdwijnt. Daar hadden we t ook nog uitgebreider over dat je toch uiteindelijk in jezelf Weet wat is. Dat was toch ook waar Gustav het steeds over had. Dat Andere ruimte geven in je op laten groeien, de Christus.
Alles wat ik in eerste instantie tegen haar zei werd daarna in een soort pps-presentatie ruimschoots bevestigd. Heel mooi trouwens een combi van teksten uit de boeken van Gustav en foto's van hem en plaatjes.
Was ook wel n grote uitdaging binnen de School, trouw blijven aan die innerlijke autoriteit wat iemand om me heen ook zei.

Hierna de boekhandel in, en daar hadden ze wel goeie deal. Als je boek van Gustav zou kopen kreeg je een die dag uitgekomen boek(je) van hem, autobiografisch, er gratis bij. Zo was t wel heel voordelig hihihi. Heb ook nog n nieuwe versie van de Tao te King gekocht.

Als afsluiting nog n lezing van een van de kopstukken van de School. Best interessant, nog wat concreter de weg die Gustav Meyrink gegaan is. Echt n voorbeeld van alles proeven en weer achterlaten. Hij allerlei technieken, methodes gedaan, groeperingen gevolgd, allerlei occulte groepen etc. en uiteindelijk gezegd/gevoelt dat is het niet. Uiteindelijk tot de conclusie gekomen je kunt t niet doen. Je kunt alleen maar ruimte scheppen voor het Andere door zelf te verdwijnen. Zoals Johannes zegt, ik moet minder worden zodat de Christus in mij kan opstaan.
Wonderlijk zit dit in al zijn boeken steeds verwerkt, maar in zijn echte leven komt hij pas vlak voor zijn dood tot die conclusie. Maar in de boeken heeft hij ook vaker gezegd dat hij ze eigenlijk niet echt zelf schreef. Dat zijn diepste Kern ze schreef, maar in de loop der jaren heeft hij die nog veel meer vrij moeten maken in zijn dagelijkse leven.

En toen was t helaas al veeeels te snel weer voorbij. Is ook altijd zo flauw he, als t fijn is, stromend, dan vliegt de tijd. Heb je t idee dat je net uit t busje gestapt bent, stap je er alweer in. We kwamen deze keer langs de pijprokende  fakir te zitten. Ik vroeg m wat dingen, en hij bleek Gustav eigenlijk helemaal niet te kennen, hij was op de titel afgekomen, de engel van het westelijk venster had hij ergens gezien, titel van boek van Gustav. Dat had m wel geintigreerd en hij ook zeker geen spijt dat ie gekomen was.

T was nog vroeg dus we zijn nog naar Amsterdam geweest, nog paar fijne uurtjes gehad die ook veeeels te snel voorbij waren. Wel gezellig op bankje aan de gracht al die verschillende jachten, boten, pleziervaartuigen die langskwamen, iedereen genietend van het heerlijke weer. We waren ook nog ooggetuige van n wonderlijke bruidsreportage. Hele mooie bruid en bruidegom, maar misschien wel te mooi, want hoe ze af en toe moesten staan was toch wel heel erg weinig romantisch en geforceerd. Bij mij kwam naar boven dat t misschien toch voor n blad was, dat t fotomodellen waren. Och ja alles kan in Amsterdam hihihi

Zo dat was t wel beetje over deze dag. :)

Wat verder nog te melden. Nou er zit genoeg aktie aan te komen.
Volgende week heb ik afspraak dat ik eventueel intern in een winkeltje ga werken, keramiekwinkeltje in een inrichting. Kijken of dat bij me past. Verder komt er nog n gesprek over iemand waar ik misschien een maatje van wordt, vrouw die hem begeleid. En als t doorgaat dan begint over twee weken de cursus van stervensbegeleiding. Nog niet zeker want er hebben zich te weinig mensen aangemeld.

lieve groetjes Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/t-XF99WmrBai

4-5-2008 Gustav 1

4-5-2008 GUSTAV 1

Eindelijk wassie dan aangebroken een dag waar ik zo lang naar uitgekeken had. Het symposium over Gustav Meyrink.
Nog n half jaar later dan eerst aangekondigd was.
Het weer wilde wel meewerken, een stralend zonnige dag. Ook nog niet te warm dus t was ook niet puffen binnen.
Ideaal dus.

En toch kwa inhoud, ja de boeken van Gustav zijn zo indringend kunnen zo diep raken, je komt in zo'n totaal andere wereld terecht. Die sfeer valt dan toch weer moeilijk terug te halen, en lezingen en presentaties. Het is allemaal wel her-kenbaar, maar niet nieuw prikkelend. Een kernstuk wat wel steeds terugkwam was de betekenis van de wil. Was daar laatste tijd toch al intensiever meebezig hoe hier nu mee om te gaan. Is al thema voor me van vele jaren kwil eigenlijk nie zoveel meer hihihi Gewoon meestromen met het Eeuwige moment in het Eeuwige moment. Maar uiteindelijk krijgt dit toch een heel diepe belangrijke betekenis, en dat Weet ik ook. Uiteindelijk wordt t jouw wil is wet, omdat die een geworden is met de Wil.

Voor de rest was t een heerlijke dag hoor. Hihihi toen we stonden te wachten op t busje stond er wel n heel uitzonderlijke figuur. Hij had een soort tulband op zijn hoofd, hele hoge zwarte leren laarzen een witte pofbroek. En hij had ook nog n pijp die hij rustig stond te roken. Maar toen ie t busje wilde instappen werd toch verzocht om m uit te maken hihihi want nee daar houden ze bij de Rozenkruisers niet van roken. Stonden wel heel veel mensen te wachten maar we konden toch mee met de eerste lichting.
Bij aankomst heerlijk koppie koffie in t zonnetje. En ja hihihi ik hou van meer warme kleuren maar daar was ik toch een van de heel weinige in hihihi. Heb ook mooi cool turkoise zomerjasje op de kop kunnen tikken in tweedehandswinkel waar mijn moeder ook werkt. Eigenlijk voor vrouwen, knopen zitten aan de verkeerde kant. :p Is ook zo flauw bij mannen is er zo weinig sprake van die warmere kleuren en daar hou ik juist zo van. De witte broek was al snel niet meer wit, ojee koffie erover, op beetje precaire plek. :p Maar wel lekker op n bankje in t zonnetje gezeten, genoten van het concert van vele vogeltjes en ook nog t geroezemoes van de vele mensen. Nou zo druk was t deze keer ook niet hoor, veel leerlingen die ik wel herkende maar ook daar is lang niet iedereen fan van Gustav Meyrink.
Toen ging de bel, soort klok en was t tijd voor de eerste lezing.

Daar was ik ook wel benieuwd naar want die werd gehouden door een man die de biografie van Gustav Meyrink geschreven heeft wel heel indrukwekkend. Zijn verschijning was toch verrassend, wonderlijk hoe je jezelf een beeld schept van iemand. Hij was heel tenger, dun, wel n mooie artestieke rooisige bril. Maar voor de rest had ik m ook veel jovialer verwacht, vuriger. T was uiteindelijk een heel ingetogen lezing over iemand die juist ook een heel erg vurig leven geleid heeft. Ook niet echt veel nieuws van wat ik niet al wist. Is ook wel jammer dat t ook altijd echt lezingen zijn, niemand laat zijn inspiratie echt stromen, blijft het allemaal wat formeler. Tussendoor nog n muziekje ook traditie en aan t eind. En toen was t eerste algemene deel afgerond.

Ze hadden deze keer dus een andere indeling, veel meer keuzemogelijkheden. Wij kozen als eerste voor nog n lezing. Die was wel weer wat prikkelender maar wel erg snel afgelopen.
Hihihi nog wel grappig onder de lezing begonnen ineens twee leerlingen verwoed de luxaflex weg te halen om t raam open te zetten, verschillende ramen, best wel storend eigenlijk, aandacht afleidend. En toen werd t uiteindelijk weer te koud werden ze weer dicht gedaan door iemand anders. Och ja.... ;)

Volgende keer verder

lieve groetjes Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/t-YfadCFBCec

26-6-2007 regenboog

26-6-2007 REGENBOOG

Dat was een langere tijd stilte.
Er viel niet zoveel te melden, alles ligt beetje stil, geen nieuwe ontwikkelingen. Geen reactie trajectburo, geen ontwikkelingen mbt Sander, nieuwe mogelijkheden. Heb nu zeker mooie plek op zijn site, dus kan zich zeker iets opbouwen.

En toch er hangt iets in de lucht, kwam bij mij net naar boven, we gaan naar de finale. Finale van wat? Grote rampen? Het zou best wel s zo kunnen zijn, wat ik heel mijn leven, in ieder geval sinds ik t bewustzijnspad opgegaan ben nu echt zich zal gaan openbaren. Dan zal ik pas werkelijk mijn functie kunnen vervullen.
Wat dat betreft, de titel, ben afgelopen weekend op soort spiritueel weekend geweest, uitgenodigd door Sander. Was van zaterdag tot maandag, maar omdat t heel vroeg begon ging ik vrijdagavond al naar Sander. Kon bij hem blijven slapen, hij woont dicht bij de plek waar dat weekend zou plaatsvinden
En op weg daar naartoe, wauw wat n mooie regenboog, de hele boog zichtbaar en vooral aan t begin hartstikke helder. Niet vaak dat ik dit heb mogen aanschouwen. Het leek wel alsof de boog meeging met de trein, hij verdween ook maar niet.
Tuurlijk heel mooi symbool. Wat er ook staat te gebeuren, hoe donker alles ook eruit gaat zien, het Licht is aanwezig, het wordt gedragen door het Goddelijke, door de Bron, door die Kracht die alles in gang gezet heeft.
En ja t weekend was ook een afwisseling van regen en zonneschijn.
Zal over t weekend nog s wat concreter delen. :)

Vrijdagavond dus op weg, en die mooie regenboog, ontvangst door Sander. Aangekomen bij hem nog lekker wat delen, en ja dan toch echt naar bed, want al vroeg weer op.
Nouja bed, ik mocht op de bank slapen. :p Maar wel hele grote comfortabele bank dus geen enkel probleem. :)
Alles beetje vreemd, gekke geluidjes tussendoor dus niet echt veel geslapen, en al heeeel vroeg weer op.

De dag daarop dus n hele lange dag, kwart voor 7 op.
Hmmm t weer viel nog mee, aangekondigd dat t heel veel zou regenen. Maar t zonnetje scheen, da was toch n hoopgevend begin.
Er was aangekondigd dat we in tentjes zouden gaan slapen, en wist ook totaal niet hoe t daar eruit zou zien. Was er mogelijkheid voor binnenactiviteiten als t zou regenen?
Nou bij aankomst viel dat allemaal heel erg mee. Grote boerderij met soortement van schuren die nu heel andere functie gekregen hadden. ;) Mooi ingericht beetje tempelachtig. Bleek dus soortement van Sai Baba groep te zijn die dit inititatief ondernomen had, al had Sander zeker ook n vinger in de pap.
In de grote ruimte heel groot schilderij van Sai Baba aan de ene kant en aan de andere kant van iemand die zijn opvolger schijnt te zijn.
Het feest kon beginnen. :p
Weekend had wel heel mooi thema, 'gewoon Zijn' en dat werd ook benadrukt, niks is verplicht, niet verplicht om aan activiteiten deel te nemen.

Het begon dus in die tempel met soort van Indiase ceremonie. Ik weet nie wat t voorstelde. Soort reinigingsritueel. Soort object met n gootje en daar werd keer op keer water in gegooid en daarna weer iets anders. Dit werd dan weer opgevangen ondertussen allerlei gebeden en mantras die gezongen werden. Ja ik was echt terug in India. :p De rest van t weekend dus ook, heel veel mantras zingen en ceremonies. Aanbidding van de goden en tuurlijk Sai Baba. Was best druk, veel mensen, en ook zeker hele lieve mensen. Maar wel beetje andere afstemming, toch vooral devotees, aanbidders van hun guru.
O, er werd dus steeds water over dit object gegooid, leek op n eikel, en daar had t ook n beetje mee te maken. :p Dat stroomde dus in die gootjes en van daaruit werd t weer opgevangen.
Aan t eind werd die 'eikel' nog ingesmeerd met soortement van heilige kruiden. Nog afsluitend zingen en de eerste ceremonie was voorbij.
Daarna ontbijt, wat kletsen, en door naar t volgend evenement.
Dat werd oa geleid door Sander, yoga voor alle leeftijden. Wel leuk, ene kant wat wijze woorden, andere kant leuke oefeningen, beetje lichaamsbewustzijn krijgen. Was vooral op de kinderen gericht maar juist daardoor ook belangrijk voor de volwassenen om beetje t kind in hun vrij te maken.
Een klein jongetje viel al meteen op aan t begin, lag hele tijd te rollebollen, keek nergens naar wat eigenlijk gevraagd werd, deed gewoon zijn eigen zin. Klein negerjongetje, echt een belhameltje. De rest vh weekend kwam ie steeds terug in beeld, soort rode draad. Gewoon Zijn, en dat deed ie. ;) Crosste steeds rond op stepje, liet alles om zichzelf draaien, erg grappig. :)

Volgende keer verder.

lieve groetjes Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/t-pwivB7KzMn