Geplaatst op zaterdag 19 april 2025 @ 14:30 , 14 keer bekeken
WEEKVERSLAG 4-4-2004 DE GEESTESSCHOOL1
Ja, heb net de weekendconferentie achter de rug. Vreemd, daar was alles zo helder, bekrachtigt van binnen, gedragen. En hier, lijkt het allemaal niet meer belangrijk.
Het was in ieder geval heel erg fijn. Je bent toch op een bepaalde manier een grote familie met elkaar. Ieder komt daar samen vanuit een zelfde basisintentie, innerlijk veranderen, bezinning, begrip krijgen voor wat binnenin gebeurd, wat buiten op je afkomt. Ieder heeft hierin een andere ingang, een andere achtergrond, een andere instap, zit in een andere fase. En toch is hierin een sfeer van verbondenheid, van samen. Zonder dogmatisme, zonder iets op te leggen, zonder sfeer van verhevenheid.
De rode draad zijn de tempeldiensten die je samen bezoekt, waarin je geprikkeld wordt in dat wat binnenin je speelt, vragen gesteld worden aan je innerlijk, uitdagingen gegeven. Ieder krijgt daarin dat wat hij/zij nodig heeft, op dat moment, is totaal onpersoonlijk.
Aan de andere kant is het een heel individuele weg, geen guru die je kan vereren, niemand die zich opwerpt van ik ben het, en luister naar mij. De teksten worden voorgelezen, geheel onpersoonlijk. Tussendoor is er erg mooie muziek, piano en fluit, en viool, en dan weer een koor. Allemaal musici uit de eigen School afkomstig, allemaal leerlingen.
In zo'n weekend krijgt het Leven veel mogelijkheden om je te prikkelen, het is heel compact. Alles staat in hetzelfde kader, bezinning, jij. En je krijgt dat wat je nodig hebt in situaties, in wat voorgelezen wordt in de diensten, of wat je zelf leest in de stiltezaal, in gesprekken. Het is altijd heel verwonderlijk hoe dit werkt, kan je ontzettend veel geven.
Ja, bij mij lichtte dus oa ook wel op, hoe beperkt het is, wat ik op de club te geven heb. Al kan een tekst, een uitwisseling op het forum natuurlijk doorwerken. Daarbij, hoe diep is er bij de lezers, bij jullie leden het werkelijke verlangen om tot die andere Mens te worden.
Hoe diep is binnenin ervaren en tot realiteit geworden dat het geluk werkelijk niet in deze wereld te vinden is? Hoe groot is de wanhoop geweest, niet om allerlei individuele situaties maar werkelijk een diepe wanhoop over het leven, werkelijk dat alle wegen doodgelopen zijn, dat er een innerlijke schreeuw is om uitkomst, bijna een kwestie van leven en dood. Dat niets meer in het leven bevredigd, alles dof is geworden, grijs, geen kracht meer geeft?
Uiteindelijk is dit pas de ingang voor de werkelijke ommekeer waar het me steeds om gaat. Anders zullen er steeds andere prikkels zijn, en als de tijdelijke nood weer voorbij is ga je weer rustig verder. Wat staat voorop, werkelijk voorop? Jij of het Andere?
Kagib
De uitgesproken woorden:
Welkom bij Clubs!
Kijk gerust verder op deze club en doe mee.
Of maak zelf een Clubs account aan: