18-8-91 de reis terug
Heel vroeg opstaan.
Eerste deel reis veel doezelen, beetje kletsen.
Afscheid van anderen, ik blijf alleen over met Hans.
Heerlijk samen met Hans nog tenminste 5 uur reizen.
Er ontstaat een heel diep gesprek tussen ons.
Over zijn onzekerheid, over lijden, over reïncarnatie, over lijden van dieren, dat ze veel meer lijden omdat ze niet kunnen begrijpen wat hen overkomt. Wij kunnen het nog met onze gedachten analyseren en ons erop instellen. Toch, dit raakte me heel diep, zoiets in kunnen voelen. Hans zegt dat we altijd boete moeten doen, omdat we altijd iets van de levende natuur kapot maken, alleen al omdat we leven. Hij heeft over het diepe dal in zijn leven vertelt, dat alle vrienden hem verlieten toen zijn vrouw gestorven was en dat hij nu niemand mee durft te vragen of ze eens bij hem op bezoek willen komen. En ja, over de grote taak die ik in mezelf voel groeien, dat ik hier een beetje bang voor ben. Hij ging hier heel serieus op in en zei dat ik maar gewoon moet laten gebeuren wat gebeurd en nergens bang voor zijn.
Ja, er ontstaat een hele intense liefdevolle band tussen ons.
Een vrouw die steeds bij ons zat voelde dit waarschijnlijk ook, want ze nam op een hele lieve tedere wijze afscheid al kon ze waarschijnlijk niet verstaan wat we allemaal tegen elkaar zeiden.
Ja, Hans blijft bij mij overnachten. We wandelen van het station naar de Refter en we praten maar door.
Ja, van 's morgens 6 tot 's avonds 23.00 gereisd maar het was een heerlijke dag.
19-8-91 een zielsverbinding
Hans is nog bij mij. Samen eten.
Weer diep gesprek over de tijd waarin we leven.
Hij heeft hetzelfde gevoel over de golfoorlog als ik, dat sindsdien het evenwicht weg is, en dat er nog grote veranderingen gaan komen. Ook nog over zijn ervaringen verteld toen hij tijdens de golfcrisis in Koeweit was. Hij was daar dus naartoe gegaan om te waarschuwen tegen de oorlog, te proberen die te voorkomen, is toen nog in t nieuws geweest.
Dan leid ik hem rond in de Refter. Hij is diep onder de indruk en vol enthousiasme over het gebouw. Hij brengt me weer een stukje waardering bij over de plek waar ik woon.
Vertelt ook nog heel interessant en vol Liefde over het bijenvolkje. Hij is zelf imker geweest, totdat hij ineens allergisch voor bijensteken werd en ermee op moest houden.
Hierna lopen we samen terug naar het station. Heerlijk, ik voel een diepe Liefde voor Hans, voel me zo op mijn gemak bij hem.
Eerst nog naar de Gimsel, inkopen doen, verspreiden te gekke sfeer om ons heen dat merk ik wel.
Op het station neem ik vol Liefde afscheid van hem. Naar mijn idee hebben we elkaar diep geraakt. Deze Liefde droeg ik nog de hele dag met me mee.
Kagib
De uitgesproken woorden: