het Weten in je hart

Geplaatst op zaterdag 23 februari 2019 @ 11:08 , 375 keer bekeken

23-5-2006 DONKER DONKER VERLEDEN

Zoekplaatje, waar sta ik? :p

Je hebt misschien wel gelezen hieronder over de Splinter, en je misschien afgevraagd wat is dat nou? ;)
Nou dat was een soort van soos waar donkere types zoals ik bij elkaar komen. :p
En ooooooooh wat was dat een donkere fase.
Toen kon ik me in mijn fijnste dromen niet voorstellen dat ik mezelf nog ooit zou beleven zoals ik mezelf nu al zoveel jaren beleef.
Die foto is wel een momentopname uit die tijd. Helemaal in t zwart, ketting om, wel korte haartjes ;) later wel fiks ingezeept. :p Had toen ook nog n grote zwarte jas met achterop een spreuk van een band they ly we die.
De jaren 80 voor mij zeer zeer donkere jaren 80, pas tegen t eind gloorde t licht.
En in die heel donkere tijden kwam ik dan in de Splinter met mijn vrienden en vriendinnen, waaronder Ingrid met wie ik lang daarna ook nog contact gemaakt heb. :) Ze heeft zelfs in mijn bandje gezeten, beter gezegd ik werd uitgenodigd in haar bandje te komen, samen met andere vriend. Zij was de drumster en hij de gitarist en ik werd de zanger.
Nouja zanger. :p Had geen moeite in ieder geval met mezelf uiten, het was een oerschreeuw van verdriet, pijn, wanhoop, woede. Paar optredens gehad, waaronder in de Splinter. ;)
Maar van het podium af, was ik zo onzeker, zo depressief, droeg de wereld op mijn schouders, geen licht, geen antwoorden, alleen maar vragen, vragen, waarom. Echt alles was toen doom, donker, duister. Geen verweer, geen masker.
Wel heel fijne vrienden waarmee ik wel kon praten, en waarmee ik veel beleeft heb, heftige heftige feesten ook. :p

Nog over Eisbar van Grauzone. Wel goed vb van toen.
Dat was toen n plaatje dat vaker in de Splinter gedraaid werd. En als dit gebeurde, nou dan ging ik totaal uit mijn bol, echt totaal. Op zich heel rustig ritme maar tussendoor werd er totaal uitgefreakt en dan ging ik ook loos, rolde over de grond, intens intens bewegen met een vertrokken gezicht waarschijnlijk. :p
En de tekst ook heel toepasselijk. Ich mochte ein eisbar zijn. Ik voelde toen zoveel, zoveel emotie, zoveel dat ik oppikte, zoals ik al zei, de hele wereld droeg ik op mijn schouders, dag in dag uit.
En ojee daartussendoor dan ook nog de eindeloze verliefdheden. :p Wat was ik n romanticus. :)

Dus ja, wel leuk nu dit berichtje te vinden over die reunie. Waren toch wel heel dierbare vrienden toen, samen veel beleefd, meegemaakt. Zij ook met mij. ;) Hoe zal t nu met ze gaan?
En eigenlijk die verbinding maken als een echt totaal ander mens, daar komt t op neer, maar nog wel even lief hoor. ;)
Zo, vond t wel leuk jullie even terug te nemen naar t verleden. :)
Die goeie ouwe tijd, nou............ :p

lieve groetjes  Kagib  :)

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/t-nikukpvwH8