het Weten in je hart

Geplaatst op zaterdag 24 januari 2015 @ 01:05 , 581 keer bekeken

lieve leden/gasten,

Zo, ben weer terug, beetje laat, dus dagboek blijft even liggen maar weer vol nieuwe Inspiratie, nieuwe input, nieuw perspectief. :-)

Hihihi wat dat stampen door de modder betreft, had speciaal mijn bergschoenen aangetrokken omdat ze had gezegd dat we door t bos zouden gaan banjeren. Maar mijn bergschoenen hadden daar weinig zin in hahaha, toen ik ze uitdeed omdat Yasmin dit wilde voordat ik de kamer zou betreden begaf bij een schoen de zool het, brak gewoon af, liet los, achter, de linkerschoen. Nou achteraf maar goed ook, als ik daarmee door t bos was gaan banjeren ;-) dan was t een smeerboel geworden. Maar ze had nog gewone regenlaarzen en ik had voor een man kleine voetjes dus paste er perfect in. 
Dus ik kon naar hartelust door het bos stampen. Achteraf iets te enthousiast want op mijn broek zag ik later t resultaat, dus de volgende dag maar met mijn moeder een nieuwe broek gekocht was dat toch al van plan. :) Ben nu weer helemaal hip en in, een gebleekte spijkerbroek hahaha.

Jeetje wordt zo wel n lange inleiding. :-)

Ok, het samenzijn met Yasmin.
Het was heerlijk, stromend, vreugdevol en ja als t fijn is, is t in een zucht voorbij. 
Het was vibrerend, krachtig, echt een zielgenootje, echt een totaal zelfde golflengte, uitwisselen, elkaar prikkelen, delen, de woorden kwamen als een vanzelf-sprekendheid, eigenlijk niet zoveel van t bos gezien hihihi en dus ook niet echt in de gaten wat het gevolg was van dwars door de modder heenstampen hahaha want n modderpoel was t wel ja. splash
Wel grappig dezelfde route had ik pas geleden met mijn moeder gelopen.

Yasmin is door veel fases gegaan, heb haar mijn boek gegeven en zij haar boek waar ik nu eerste deel van gelezen heb van haar levensverhaal. Maar in dit nu staan we zeker in dezelfde Geest, in hetzelfde Zijn en ervaren.
Daarom was t zo bruisend, stromend, en ook heel krachtig, vragen stellen, opmerkingen maken, reageren, ze gaf me veel prikkels aanreikingen, mogelijkheden.

Maar de kern die ik meegenomen heb is, Karel, hihihi ze zei trouwens steeds Kagib, vond dat veel mooiere naam, Karel, je moet t zelf doen staan, staan voor jouw innerlijke Kracht, innerlijke Zijn, zonder moeten doen wat jou kracht geeft wat jou blij maakt, waar je je wezen in kan stoppen.

En er zijn mogelijkheden, een heel verrassende mogelijkheid.

Toch de spirituele beurzen.
Het beeld dat ik hierover had bleek toch niet te kloppen. Er komen echt mooie mensen zei ze en af en toe staan er ook echt mooie mensen achter de standjes, ze staat r zelf dus ook tussendoor. ;-)

Ze deed meer aanreikingen, prikkelingen die ik tot me liet spreken, bv naar India gaan waarbij ervaarde dat dit helemaal met mij resoneerde, maar dat voelt toch (nog) niet.

Maar dit gaf rust, begon te stromen.
Hier vlakbij is er elke twee weken of elke maand een niet te grote beurs en daar kan ik mooi gaan staan. 
Ik kan mijn boeken aanbieden, mijn cd's, een flyer over de bijeenkomsten neerleggen, een tekst die mensen mee kunnen nemen met adres, etc. van de Sleutel, die eventueel nog beetje bewerken, zodat dit door kan werken, een link van de club.
Zoveel mogelijkheden. :))))

Ik laat mezelf dan zien, mensen kunnen me ervaren, mijn energie wie ik ben. Contacten kunnen opgebouwd worden, ook met andere mensen die standjes hebben, en zo voelt t mag iets groeien, kan iets gebeuren, zonder dat het moet, zonder dat er iets moet, alles is vrij, alles is open, gewoon de uitdaging aangaan.

Dus geen bundeling voor nu, niet op de manier die ik eerst voor ogen had. Eerst zelf helemaal gaan staan. Veel verhalen gehoord over de spirituele beweging, ook heel veel ego daar, haat en nijd en oordeel. 
Ik kan slechts staan voor mezelf, wat er ook gebeurd, dat is zuiver, daar is een hele weg aan vooraf gegaan, en wat van daaruit ontstaat is helemaal open, en dat voelt hartstikke goed. :-)

Dus het was gewoon weer helemaal het juiste moment voor alles, even luwte voor Yasmin waardoor ze me kon ontvangen, want vanaf maart wordt t heel druk voor haar en zo werkelijk contact kunnen maken, verbinding, echt ervaren dat we een zijn in ons Zijn, in ons Zielezijn, een ware vriendin erbij. :))))

Nou met mijn moeder was t ook heel fijn en ontspannen, het ging weer beter met haar, dus samen fillempie gekeken, volgende dag boodschapjes gedaan en natuurlijk weer koffie met deze keer een heeeeeeeele berg slagroom hahaha hmmmm daar ben ik nog steeds wel verzot op, en nog een wafel met slagroom smikkel smakkel, kan r weer even tegen ;-)

Oja nog n mooi verhaal, hoen kleine wereld het is.
Mijn oudere zus, haar man heeft dus een beddenwinkel, vooral waterbedden.
Ze kende hem dus (yasmin), in ieder geval de winkel want dit was haar redder in nood.
Ze heeft dus veel problemen gehad met haar rug, en die waren ruim 4 jaar geleden weer heeeeeeel erg, kon niet meer slapen op wat voor matras dan ook, ze sliep in n stoel, ten einde raad was ze.
Toen is ze dus bij de winkel van mijn zus binnen gestapt, ok misschien dat n waterbed helpt, alles geprobeerd. Maar we weten niet of t de man was van mijn zus of een toenmalige vriend van een dochter van mijn zus dus die daar werkt. Hij voelde perfect aan wat ze nodig had, geen waterbed dus. Hij adviseerde een gewone matras een bepaald soort matras, ze mocht t zelfs even thuis uit proberen. En dat bleek een perfecte ingeving te zijn, want sindsdien kon/kan ze weer gewoon in een bed slapen, ze heeft nog steeds dezelfde matras. 
Mooi he. :-)

Zo, en nu stop ik r echt mee, zat om te lezen, en voor mij, tijd voor bedje. ;-0)

lieve warme groet Kagib